مقدمه: رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت یکی از معیارهای تعیین کننده سلامت می باشد. از سویی افسردگی، اضطراب و تنش شایعترین مشکلات روانشناختی در میان دانشجویان می باشد. پژوهش حاضر با هدف تعیین رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت و همبستگی آن با میزان اضطراب و برخی مشخصات جمعیت شناسی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی البرز انجام شد.

مواد و روش ها: این پژوهش توصیفی-همبستگی بر روی 160 نفر از دانشجویان علوم پزشکی با روش نمونه گیری تصادفی ساده انجام شد. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه سه بخشی شامل سؤالات جمعیت شناسی، "سیاهه اضطراب اشپیل برگر" (Spielberger Anxiety Inventory) شامل40 عبارت و "نیمرخ سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت"(Health-Promoting Lifestyle Profile II) HPLP-II شامل 52 سوال بود. روایی ابزارها به روش روایی محتوا و پایایی آن ها نیز با استفاده از روش های همسانی درونی و ضریب آلفای کرونباخ برای "سیاهه اضطراب اشپیل برگر" برابر 90/0 و برای "نیمرخ سبک زندگی ارتقاء دهنده سلامت"برابر 92/0 تایید شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار آماریSPSS نسخه 18 استفاده شد.

یافته ها: 9/58 درصد دانشجویان مورد مطالعه مضطرب بودند. از میان زیر مجموعه های رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت، رشد معنوی با میانگین و انحراف معیار (56/0±99/2) و شاخص فعالیت فیزیکی با میانگین و انحراف معیار (64/0± 16/2) به ترتیب بیشترین و کمترین امتیاز را به خود اختصاص داده بودند. بین رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت و جنس (0001/0P<) و بومی بودن و مطالعه غیردرسی (001/0P=) همبستگی معنی داری دیده شد. همبستگی بین اضطراب با رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت نیز معکوس و کاهشی بود که قویترین همبستگی اضطراب با رشد معنوی بود (001/0(P<.

نتیجه گیری: نتایج بیانگر وجود اضطراب در بیش از نیمی از دانشجویان و همبستگی معکوس رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت با اضطراب، و نیز نامناسب بودن رفتارهای ارتقاء دهنده سلامت خصوصا در ابعاد فعالیت جسمی و تغذیه در دانشجویان می باشد. انجام مطالعه در سایر دانشگاه ها پیشنهاد می شود.